Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
iddiacı — is. Dediğinde, iddiasında haksız da olsa direnen, inatçı (kimse) Kaldı ki Sakallı Celal sakalı dışında iddiacı bir adam da değildi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iddiaçı — is. 1. Birindən iddiası olan, bir şeyi istəməyə, tələb etməyə əsası olan adam. 2. Böyük iddiası olan adam, özü haqqında böyük fikirdə olub, bunun başqaları tərəfindən də qəbul edilməsinə çalışan adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dediğim dedikçi — is. Her isteğini yaptıran, inatçı, iddiacı kimse Çoğunun, kompleksli, iddiacı ve dediğim dedikçi olduğunu müşahede edeceksiniz. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iddiacılık — is., ğı İddiacı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dadxah — f. 1) imdada çağıran, fəryada çağıran; 2) şikayət edən, şikayətçi; 3) iddiaçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müddəi — ə. 1) iddia edən, iddiaçı; 2) haqsız yerə bir şey tələb edən; 3) rəqib. Müddəiyi ümumi 1) prokuror; 2) ictimai ittihamçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müddəi — is. <ər.> köhn. 1. hüq. İddia edən, tələb edən, tələbkar, iddiaçı. // Prokuror. Müddəinin tələbi. – Cəmilə <azərbaycanca> və rusca olaraq bir müddəi kimi danışıb deyirdi: – Biz gərək xalq malına öz malımız kimi baxaq!. . S. H.. Sanki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
MÜDDEÎ — İddia eden. İddiacı. Davacı. * Bir hükümde ayak direyen. Hak olduğunu veya herhangi hakkın zayi olduğunu dâvâ eden. * İnatçı, muannid … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
